معرفی ورزش سنگنوردی ( صخره نوردی )

معرفی ورزش سنگنوردی ( صخره نوردی ) : ورزش سنگنوردی یا صخره نوردی را تقریبا هر کسی می تواند در سطح مبتدی انجام دهد. صخره نوردی برای تمام سنین قابل انجام است. ورزش صخره نوردی یا سنگ نوردی هم مانند بسیاری از ورزش های دیگر باید از ابتدا در سالن های ورزشی و زیر نظر مربیان کارآزموده فرا گرفته شود. و بعد با نظارت مربی در روی صخره طبیعی انجام شود. در زیر نگاهی خلاصه برای آشنایی با این فعالیت ورزشی انداخته‌ایم، پس با ستاره همراه باشید.

ورزش صخره نوردی را چگونه می توان آغاز کرد؟

بیشتر باشگاه های صخره نوردی دوره های مبتدی را برای افراد تازه کار برگذار کرده. و آن ها را آموزش می دهند. تنها کافی است برای شروع صخره نوردی یک جفت کفش مناسب تهیه کرده. و به یک دیوار مخصوص بروید. مربیان به شما کمک می کنند تا مهارت ورزش مهیج صخره نوردی را یاد بگیرید. حتی شاید بخواهید در فضای باز این ورزش رایاد بگیرید. در این خصوص می توانید یک مربی خصوصی برای خود استخدام کنید.

رشته های سنگنوردی

دیواره‌نوردی: به نوعی از ورزش سنگنوردی (یا صخره نوردی) گفته می‌شود . که در آن صعود بیش از یک طول طناب (یک طول طناب معمولاً ۵۰ متر است) است. دیواره‌نوردی خود دارای انواع متفاوتی از قبیل صعود مصنوعی و صعود طبیعی (یا کلاسیک) است. این سبک‌ها از لحاظ نوع حمایت‌های میانی و میزان اتکای صعودکننده . به ابزارها یا توان بدنی خود از هم متمایزند. پارک ملی یوسیمیتی یکی از مشهورترین مکان‌های دیواره‌نوردیمی‌باشد.

انواع سنگ نوردی: 

سنگ‌نوردی اسپورت: سنگ‌نوردی اسپورت صعودهای کوتاه (میانگین ۲۵ متر) با حمایت طناب از زمین.ئکه صعودکننده تنها به توان بدنی خود متکی می‌باشد.

بولدرینگ(Bouldering): صعود مسیرهای بسیار کوتاه (تا ۱۵ حرکت) ولی با تکنیک و مهارت. در بولدرینگ حمایت با طناب انجام نمی‌شود و در عوض از تشک‌های مخصوص استفاده می‌شود.

سنگ نوردی سالنی: سنگ نوردی سالنی (که نام رسمی آن صعودهای ورزشی است) در ابتدا تلاشی برای شبیه‌سازی سنگ نوردی اسپورت در طبیعت بود. که به تدریج به رشته ورزشی مستقلی تبدیل شد. دیواره‌های سنگ نوردی سالنی از جنس فایبر گلاس یا چوب هستند. گیره‌های مصنوعی به وسیله پیچ و مهره روی این دیواره‌ها نصب می‌شوند. این رشته در حال حاضر تحت نظر فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی به نام ifcsفعالیت می‌کند.

ورزش صخره نوردی را چه کسی می تواند انجام دهد؟

ورزش صخره نوردی را تقریبا هر کسی می تواند در سطح مبتدی انجام دهد. صخره نوردی برای تمام سنین قابل انجام است. در ورزش صخره نوردی تنها کافی است که از تناسب اندام و توانایی کافی برخوردار باشید. و اختلالات روانی یا جسمی خاصی که مانع صخره نوردی شوند، نداشته باشید. حتی کودکان پنج ساله هم می توانند ورزش صخره نوردی را به راحتی انجام دهند. حتی لازم نیست برای توانایی در صخره نوردی قدرت بدنی زیاد یا مهارتی های خاصی را به عنوان پایه بلد باشید.
جالب است بدانید بسیاری از مراکز آموزش صخره نوردی می توانند بسیاری از معلولیت های ذهنی و جسمی را نیز به کمک این ورزش رفع کنند.

در صخره نوردی چه عضلاتی درگیر می شوند؟

در صخره نوردی عضلات زیادی از بالا تنه یا پایین تنه ی شما درگیر می شوند. از عضلات شکم گرفته تا انگشتان و شانه و بازوها برای سنگ نوردی خود را درگیر کرده. و به کار گرفته می شوند. صخره نوردی به مرور قدرت عضلانی شما را افزایش داده و انعطاف پذیری و چابکی شما را نیز بیشتر می کند.البته  ورزش صخره نوردی ممکن است با آسیب دیدگی هایی نیز همراه باشد. که اول از همه آسیب روی انگشتان است. تحمل وزن بدن بر روی انگشتان ممکن است باعث کشیدگی و آسیب به این بخش بدن شود. احتمال سقوط و آسیب دیدگی کمر، پا و گردن نیز از خطرات دیگر ورزش صخره نوردی است.

اصطلاحات رایج در سنگنوردی

بولدرينگ (Bouldering): سنگنوردي روي تخته سنگهاي نسبتا بزرگ و نزديک به سطح زمين را گويند. به طوريکه از طناب و ابزار سنگنوردي استفاده نميشود. و عمل حمايت با استفاده از حمايت بدني و تشک هاي مخصوص صورت ميگيرد. علاوه بر اين، تمرين بر روي مسيرهاي کوتاه سالني( معمولا ۶ تا ۱۲ حرکت) هم که داراي درجه سختي بالاتري هستند. بولدرينگ به حساب مي آيد.

کمپوس/ کمپس برد ( campus/ campus board): صعود بدون استفاده از پاها( بارفيکسي) را کمپوس گويند. کمپس بورد ابزاري براي کمپوس زدن است.که با استفاده از آن انگشتان دست ها تقويت ميشود. تمرين با استفاده از کمپوس برد براي سنگنوردان با درجه کاري ۵.۱۲ به بالا توصيه ميشود.

کراکس/ (Crux): به سخت ترين قسمت يک مسير سنگنوردي کراکس گويند.

Deadpointing: نوعي تکنيک ديناميک است. و زماني صورت ميگيرد که حرکت ديناميکي انجام گيرد . که گيره ي نهايي آنقدر کوچک باشد که پس از ديناميک زدن نياز باشد دست کاملا روي جاي درست قرار گيرد. و گرنه حرکت با شکست همراه ميشود.

دراي تولينگ(خشک نوردي)/ (Dry Tooling): اگر صعود کننده با استفاده از ابزار يخ نوردي روي ديواره سنگي صعود کند، به اين نوع صعود دراي تولينگ گويند.

معرفی ورزش سنگنوردی ( صخره نوردی ):

طناب ديناميک: نوعي طناب کوهنوردي است. که بخاطر خاصيت کشساني خود، شدت سقوط را کاهش ميدهد. و در سنگنوردي استفاده ميشود.

جامپ/ (Dyno): وقتي گيره اي آنقدر فاصله دارد که نميتوان با حرکات استاتيک يا ديناميک به آن دست يافت. بايد پرش کرد و گيره مورد نظر را گرفت. به اين نوع حرکت جامپ گويند.

فلاش/ (Flashing): فلاش صعود کردن يک مسير. يعني صعود موفق يک مسير با اولين تلاش و البته مسير خواني با فردي که گيره ها و حرکات را ميداند.

صعود آزاد/ (Free Climbing): صعودي که ابزار در آن نقش مستقيم ندارد. و فقط براي محافظت استفاده ميشود و صعود کننده با استفاده از گيره هاي مسير به صعود ميپردازد.

وسایل فنی سنگنوردی:

۱. طناب صخره نوردی: طناب یکی از مهم ترین ابزار صخره نوردی یا سنگ نوردی می باشد. و در واقع وظیفه ی محافظت از جان صخره نورد را بر عهده دارد. طناب جهت متصل کردن سنگ نورد به کارگاه فرود و صعود به کار می رود. که در قطرهای مختلفی وجود دارد. از لحاظ مقاومت طناب های صخره نوردی به دو دسته قابل کشش (دینامیک) و غیر فابل کشش (استاتیک) تقسیم می شوند. 

 ۲. صندلی صعود (Harness) در صخره نوردی: وسیله ای است که صخره نورد با استفاده از آن از ضریب ایمنی بیشتری برخوردار می گردد. هارنس در صعود، فرود، حمایت و حمل وسایل فنی صخره نورد مورد استفاده قرار می گیرد. دو گونه عمومی آن هارنس های رگلاژ دار (جهت صعودهای بلند یا صعود فنی زمستانه) و هارنس های ساده هستند.

۳. کیسه پودر: پودر در صخره نوردی قدرت نگهداری گیره ها٬ مخصوصا در هوای گرم را بالا می برد. و عرق دست را جذب می کند. البته استفاده بیش از حد باعث لغزندگی گیره ها می شود. و کیسه پودر محل نگهداری پودر است که بر روی پشت هارنس نصب می شود. 

۴. لباس صخره نوردی: لباس صخره نوردی باید راحت باشد. و اجازه حرکات آزاد را به فرد بدهد و برای شرایط جوی محیط مورد نظر مناسب باشد. 

۶. هشت فرود (Figure 8): هشت فرود در صخره نوردی وسیله ایست به شکل عدد ۸ انگلیسی که فقط در فرودها و بر اساس شکست طناب عمل می نماید. این ابزار به دلیل فشار شدیدی که در زمان مهار سقوط به طناب وارد می نماید جهت حمایت توصیه نمی شود.

معرفی ورزش سنگنوردی ( صخره نوردی )

۷. کارابین (Carabin): در صخره نوردی وسیله ای وجود دارد به نام کارابین. در واقع کارابین  وسیله ای فلزی و از جنس آلیاژ آلومینیوم می باشد که برای اتصالات ابزار صخره نوردی به کار می رود. کارابین در ۲ شکل عمومی D و گلابی و به صورت های ساده یا پیچ دار ساخته می شود.که هرکدام دارای کاربرد خاصی در صخره نوردی می باشند. مقاومت (میزان وزن تحملی) کارابین بر روی بدنه آن نوشته می شود.  اجزای کارابین شامل بدنه اصلی٬ ضامن، فنر، پین و در کارابین های پیچ دار شامل مهره و پیچ نیز می شود.

۸. کلاه (Helmet): در صخره نوردی، کلاه وظیفه ی محافظت از سر در مقابل سنگ های ریزشی. تکه های یخ و یا ابزاری که از بالا می افتند را بر عهده دارد.

۹. طناب انفرادی: در ورزش صخره نوردی در صورت عدم وجود صندلی صعود می توان با طناب انفرادی یک صندلی موقت درست کرد. و طناب حمایت را به وسیله کارابین به آن متصل نمود.

۱۰. دیسی چین: دیسی چین از دیگر تجهیزات صخره نوردی می باشد. دیسی چین در واقع اسلینگی دوخته شده است. که برای متصل کردن فرد به ابزار جدید کار گذاشته می شود. و به عنوان بخشی از وسایل بالا رفتن از صخره به کار می رود. 

۱۱. یومار: یومار در صخره نوردی کارکردی شبیه طنابچه های پروسیک دارند. اما قوی تر، ایمن تر و سریع تر هستند.

۱۲. اسلینگ (Quickdraw): اسلینگ از دیگر ابزار صخره نوردی است. که از دو کارابین متصل به هم توسط یک تسمه تشکیل شده است. این ابزار طی صعود برای اتصال استفاده می شود. طناب در کارابین خم جا می گیرد و کارابین صاف به حمایت میانی متصل می شود. لوازم صخره نوردی،وسایل صخره نوردی، اسلینگ از ابزار صخره نوردی اسلینگ یکی از ابزارهای صخره نوردی است.

معرفی ورزش سنگنوردی ( صخره نوردی )

نکات مهم هنگام سنگنوردی: 

پیشرفت و حرکت روبه جلو در سنگنوردی، برای بسیاری ممکن است دلهره اور باشد.
کم کم که در این ورزش پیش می روید، برای شما ممکن است سخت تر شود. چون سنگنوردی دیگر فقط به تناسب ژیمناستیکی بدن برنمی گردد. بلکه یک امتحانی روانی ست و کشمکش عقلی به دنبال دارد. و نیز جالش های فیزیکی. کسانی که تازه این ورزش را شروع کرده اند، معمولا با چالش ها و ریسک های بسیاری روبرو می شوند.
از این رو برای سنگنوردی توصیه های اشتباهی می شود. که ان ها را بررسی می کنیم و راه درست را به شما می گوییم.

 
1) همیشه رول و مته سنگنوردی رو بیش از حد محکم کنید

از ابتدای این رشته تا زمانی که یک سنگنوردی کامل شوید، با این مبحث سرو کار دارید. پس یک برای همیشه به شما این موضوع را یاد داده و روشنش می کنیم. در سنگ نوردی قرار دادن این رول ها در شکاف های میان صخره ها در واقع نه تنها به شما سطح تماس وسیعی می دهد. بلکه به شکلی عمل می کنند که فقط یدک کش طناب را بکشند. در ابتدای کار می گویند که آن ها را به تناسب سفت ببندید. اما این موضوع غلط است. بلکه باید رول های سنگ نوردی را بیش از اندازه سفت کنید.

اگر می خواهید وقت تان را برای بیرون کشیدن طناب از رول تلف کنید، حسابی سفت کنید.
بهترین راه برای قرار دادن رول ها سرجای خودشان، برای اینکه محکم شود. به شکل اریب قرار دهید. شکاف های غیرمعمولی که زاویه و ماهیت آن اجازه بیرون امدن رول را نمی دهند انتخاب کنید.

2)در سنگنوردی تجهیزات کافی با خود حمل نکنید.

زمانی که یک سنگ نورد تجهیزات مناسب و کافی برای صعودش جمع می کند. یک صدای ضعیفی اما ممتد می شنود. متخصص روان آن را اژدهای هزار سر توصیف کرده. عقل سلیم می گوید یک اژدهای دوسر به مراتب از یک اژدهای یک سر خطرناکتر است. پس در نظر داشته باشید که یک اژدهای هزارسر چه بلایی سر ما می آورد.
زمانی که ضمیرناخوداگاه شما اطمینان می دهد که در ارتفاع ۵۰متری تنها چند گیره و سر رکاب نیاز دارید. دقیقا به آن ها گوش کنید. زمانی که در ارتفاعات رفید و تجهیزات لازم را نداشتید، خطر سقوط را بیش از پیش حس می کنید.

در مسیر سنگ نوردی همیشه کارگاه ها را دست نخورده و سالم برگردانید.

مشاهده انواع تجهیزات طبیعتگردی